منم که سایه نشین و جود مولایم | کنیز خانه غم ؛ خاک پای زهرایم |
منم که خانـــه به دوش غــم علی | منم که همقدم محنت ولی هستم |
منم که شاهد زخم شکسته ابرویم | انیس گریه به یاس شکسته پهلویم |
منم که در همه جا در تب حسن بودم | منم که شاهد خون لب حسن بودم |
منم که جلوه حق را به عین می دیدم | خدای را به جمال حسین می دیددم |
منم که بوده دلم صبح و شام با زینب | منم میان همه ؛ هم کلام با زینب |
منم که سوگ گلستان و باغبان دارم | به سینه زخم غم کربلائیان دارم |
منم که ظهر عطش را نمی برم از یاد | چهار لاله بی سر ز من به خاک افتاد |
منم که مادر عشق و امید و احساسم | فدای یک سر موی حسین عباسم |